Twee jaar voor het uitbreken van de Franse Revolutie (1789) werd de Amsterdamse Keizersgracht verrijkt met een opvallende gevel. Op nummer 324 werd het gebouw 'Felix Meritis' ingewijd, een mooi voorbeeld van Hollands classicisme.
Het genootschap dat opdracht gaf voor de bouw schreef een prijsvraag uit voor het ontwerp. Jacob Otten Husley (1738-1796), die inmiddels de stadhuizen van Weesp en Groningen had ontworpen en lid was van het in 1777 opgerichtte Felix Meritis, een genootschap van 'sub-notabelen en -bestuurders', werd gekozen als architect. Het genootschap was een gezelschap dat zich onderscheidde door verlichtingsidealen als 'het geloof in gezond verstand en in de rede' te omarmen.
In het gebouw waren verschillende departementen gevestigd, o.a. voor koophandel, natuurkunde (met een observatorium voor sterrenkundigen in de koepel van het gebouw), tekenkunde en letterkunde, maar ook voor muziek.
Aan het einde van de marmeren gang op de begane grond ligt de om haar akoestiek beroemde concertzaal. Deze zaal diende later als voorbeeld voor de Kleine Zaal van Het Concertgebouw. In Felix Meritis dirigeerden beroemdheden als Van Bree, Coenen en Verhulst. Ook Brahms, Saint-Saëns en Grieg hebben er gedirigeerd. Clara, de echtgenote van Schumann, heeft er als pianiste opgetreden.
Na 1889 werd het gebouw gebruikt als drukkerij, eerst van o.a. de Echo, later van De Waarheid. Vanaf 1968 veroverde het pand weer een plaats in de culturele wereld als Shaffy Theater. Het gebouw heeft inmiddels zijn oorspronkelijke naam weer terug en fungeert als platform voor kunst en wetenschappen.